Corrent Prenzentation

میری دھرتی 5  دریاواں  دی "" میری  وسیؤ  پتن چنہاں ایں

میرا منڈی  شہر اے  شیراں دا  "" جتھے  ٹکدا  میرا ہاں ایں 

مٹھی  گفتار اے   پھالیہ  دی   "" چک مٹھا  خاص  گراں ایں 

لوکی  پیار تو آہدے جوزی ھن ""  میرا   یوسف تارڑ ناں ایں 

  

               آو ست بسم اللہ جی آیاں""اکهیاں دی سیج وچهائی هوئی اے            ودهہ ویسی رونق محفل دی""جہڑی سنگیاں خوب جمائی هوئی اے           جوزی صرف اڈیک جناب دی هائی""ویکهو خلقت نظر ٹکائی هوئی اے            کہڑا بشر سنگهار اے محفل دا""اس ملکهے بحث بنڑائی هوئی اے

 

ساری زندگی سک اچ گزر گئی " ککھہ  سجنڑ کیتی پرواہ  نئیں

گلاں میں وی جوزی کر سکناں " اوہ ڈاھڈیاں کرن دی جاہ نہیں

اس کی  مجبور دے دکھ  ونڈنڑے " جداں دل اچ رکھدا چاہ نئیں

ہک  میں  کملاں  اوہدی  یاد  بنا " جس بشر نوں  آوندا ساہ نئیں

  دھمی اٹھدیاں یار دے رنگ بدلے - میں سمجھیا محض بکھیڑااے

شامی ویکھیا غیر دی محفل وچ - آیا شک نئیں شئیت نوں گھیڑا اے

مینوں عرش ویکھا کے سانگیاں دے - کیڈا کیتا سجنڑ نبیڑا اے

اج ملکھ توں پچھدائے ذکر چھڑے - جوزی کونڑ تے یوسف کہڑا اے

توئیں بھرم نہیں رکھیا مگرتیرے"" جھڈ ی ویکھ لے یار خدائی نہیں
جداں گھلے ہنی جکڑھ مصیبتاں دے"" زر جان وی دا تے لائی نہیں
تئن جیویں کوی آدھا ہی من لینا ایں"" کہ جاتائی بشر منافق کائی نہیں جدے نال سواد دا جھٹ لگیا اے "" انوں  ”جوزی“ ہار دیوائی نہیں

تسیں جدنڑ دےنکھڑےاودل بیمار اچ"" رولا ھجراں پا نہیں چڈیا۔ ساری ذندگی جتیاں چائیاں دا "" تساں قدر ویکھا نہیں چھڈیا۔ میں اپنی عزت لوکائی پھریاں"" تساں ملکھ ہسا نہیں چھڈیا۔
اج بال وی تاہنے شہردے دیندن" ”جوزی“ ذہن توں لاہ نہیں چھڈیا

ہنڑ رلنڑ نصیب اچ رہ گیا اے ۔ کر  بقیا۶ عمر تباہ  بیٹھاں  

میں ہڈیاں بال کے چاننڑ ونڈیائے ۔ کر بت نوں یار سواہ بیٹھاں 

ڈھے اپنڑے راز رقیب دے ہتھ اچ ۔ کر پیراں ہیٹھ نگاہ بیٹھاں 

بھل ایو کجھ ہوئی اے یوسف جوزی ۔ کر تیتھے ڈھیر وساہ 

بیٹھاں

کدی چوتریوں ہیٹھ وی لتھاں ایں ۔ کدی ماریائی باہر دھیان ایں
اللہ پاک دا کرم ایں دھرتی تے ۔ جوزی اپنڑی آپ پہچان ایں
توئیں راٹھ انسان دی بھل کوئی نہی ۔ متھے دسدا اجنڑ نشان ایں
کتے منہ اگوں روٹیاں چا لیندن ۔ کیڈا سوچ دلیر انسان ایں

        چنگے سجنڑ دی خاطر 100 گھاٹا  "" جوزی مینائیں جالنڑا پوئندائے

        بختاں دی سر تے چھاں کر کے  "" چنگا سجنڑ سمبھالنڑا پوئندائے

        کمظرف دا سانگا ناں کرئیے  "" زندگی نوں گالنڑا پوئندائے

        راکھی کانڑ بھواٹل کم نہیں دیندا  "" کتا نسل دا پالنڑا پوئندائے

        اہ حسب نسب تے قوم قبیلے ۔ ہوندا فرق اے ہر خاندان اچ        

        گل سنڑ کے گل دی ونڈ کرنی ۔ اہ سوچ نہیں ہر انسان اچ        

        جوزی بھرم بناونڑ سوکھا نہیں ۔ سر لگدائے نام نشان اچ         

        پک لگدائے اودنڑ سواراں دا ۔ گھوڑے بجھدن جدنڑ میدان اچ 

 

بندے راٹھ تاں جوزی زندگی ساری " جنگ پیار دی ہار نہیں سکدے

بد نسلے میں  آزمائی  بیٹھاں "  دہنیوں چار گزار نہیں  سکدے

کجھ  پابند  ہوندن  وعدیاں دے " بانہہ  سجن  الار نہیں سکدے

کسے سجن وی ہوندن دنیا تے " سارے اڈدیاں مار نہیں سکدے

               میرے غربت نال یارانے نے "  راٹھاں وانگ میں جی  ڈٹھائے 

نہیں رچنوں جوزی باز آیا "  پھٹ ہجر دا سی کے  ڈٹھائے

کڑہ کے اندروں وینڑ ہوندن "  تالے وانگ مری کے ڈٹھائے

رت آخر آنڑ نچوڑدا اے "  حکا سونے دا ای پی کے ڈٹھائے

دکھ دل دا کسے نوں کی دسنائیں "" بنڑے بھیڑ تے سجن نوں دس لیناں 

کھاٹا  سنگتاں نوں کدی ئیں آنڑ دتا ""  لا اپنڑے آپ  نوں کس  لیناں

خودار  آں سر  تے آیاں  نوں ""  کر نال  حلات  دے  مس  لیناں

کدی کسے دی بلی ہوئی سیکی نہیں ۔ جوزی اپنڑی بال کے چس لیناں

تن یاد کرا کے تختیاں قائدے ۔ تیرا بچپن آج پرتاوں آں

میں الف توں لے کے یے توڑی ۔ تن سارا سبق سنڑاوں آں

پا اولی منڑ تے ریت دے کوٹھے ۔ تیرا اہہوی شوق مٹاؤں آں

من ککھ پرواہ نہیں دنیا دی ۔ جوزی پڑ وچ بھارے چاؤں آں

جداں ٹھیک ھائیں میں تعمیل کیتی ۔ تیرا سنت کے یار سنٹہیا 

کدوں تکیائے نفیاں گھاٹیاں نوں ۔ گھاٹا جو جو سنگت اچ پیا

ساری عمر دی کیتی خذمت دا ۔ جیویں اجر غریب نوں ڈھیا

سرے تیرے جوزی چھڑ ویسی ۔ بھاویں کلی دا ککھ نہ رہا

          آزما لے جگ تے غرضاں دا "" چاوی کوئی نہ بھار تاں مڑ آویں

ہو سکدائے مخلص مل جاون "" لبھی نہ حبدار تاں مڑ آویں 

خود غرض زمانہ ای کئیں ویلے "" کرے اکھیاں چار تاں مڑ آویں 

             جوزی تابعدار جناب دا اے ""  کری کوئی نہ پیار تاں مڑ آوی 

            وڈا قسم چوا لے زندگی دا ۔ حبدار مبارک ہوئی

کئیں بشر دے دل کا ٹوٹا ائی ۔ دلدار مبارک ہوئی 

دکھ سکھ دا بھائیوال ہوئی ۔ غمخار مبارک ہوئی

اللہ سنگ نوں جوزی قائم رکھی ۔ پیار مبارک ہوئی

 

  لج رکھدے ہائے جہڑے سنگتاں دی ۔ خود غرضاں آنڑ کے چتھے 

ہوندی اہ پہچان بے نسلیاں دی ۔ اہیو قول سیانیاں متھے 

اوتھے غرضاں گیڑے دیندیاں ہن ۔ ہاہی داج لجاں دا جتھے

                        دغے بازیاں جوزی جا جا تے ۔ پٹاں میں ہنر کتھے کتھے 

غزل

انہے توں میں خط پڑھواونڑ چلا واں
ڈورے نوں ہک غزل سناونڑ چلا واں
میرا ناں وی لازمی اج استاداں وچ آ جاوے گا
گونگے نوں میں گاونڑ سکھاونڑ چلا واں
کچے راہ تے گنجا بیٹھا دھوڑ بتیری اڈدی اے
اس دے سر تے کگھی نال میں چیر بنڑاونڑ چلا واں
انمب دا ریٹ بازارے اندر ڈھیر اچیرا سنڑیایں
ایسے لئی میں ککراں دا اج باغ لواونڑ چلا واں
ہک کھیڈ نکیرے ہوندیاں دی کلی باندر کھیڈنڑی ایں
اسے کانڑ میں لولہیاں دی ہک ٹیم لیاونڑ چلا واں
ایڈی گرمی لگ گئی اے کی دساں گھبرا کے میں
تپدے تھل اچ تاں کر کے ویکھو نہاونڑ چلا واں
اصلی ساڈا راہ نئیں سدھا دنیا نوں سمجھونڑاں چاہناں
جوزی میرا مقصد کہڑا اے کہڑے دیس وساونڑ چلا واں

دلا شوق ہاہیا ڈھڈیاں سنگتاں دا "" چنگی ڈاڈھیاں پگ بھنوائی آ

ہر جاہ  تے اپنڑی مرضی  کر کے "" مجبور دی کمر  نیوائی آ

ہنڑ کیوں پچتانائے حوصلہ  کر ""  ہتھیں اپنڑی کھیڈ  ونجائی آ 

ہٹھاں آلیاں نال وٹائی ہوئی پگ  "" تینوں  جوزی  راس  نہ آئی آ

بے شک دہر دے قفس اچ بند ہاں ۔ تین وینڑ سنڑیندا راھنایں

تیری بھل اے سنگت دے نشیاں وچ ۔ سوکھا وقت کٹیندا راھنایں

جوزی ہجر فراق دی تگڑی تے ۔ توئیں روز تولیندا راھنایں

ذائقہ موت دا لازمی چکھنا ہی ۔ توں کیں تائی جیندا راھنایں

جداں جیندیاں بول کے نائیں راضی ۔ نت قبر تے آونڑ چھڈ دے

اگے سے تکلیفاں دتیاں نی ۔ توڑے ہنڑ تڑپاونڑ چھڈ دے

بے فائدہ ای (جوزی) اکھیاں نوں ہن روز رواونڑ چھڈ دے

میتھوں سد تے یار اپڑیندا نہیں ۔ کوکاں مار بولاونڑ چھڈ دے